ATATÜRK ‘ün, Sigarasını Yaktığı Yaşlı Adam...

Savaş yılları geride kalmış, batısından doğusuna tüm yurtta bu kez başka bir seferberlik sürmekte. Üretim, hem de her alanda üretimin yükseltilmesi için tam bir seferberlik başlatılmış.

Genci, yaşlısı herkes bir şeyler yapmak için varını yoğunu ortaya koymuş, yoğun çaba içinde.

Orta yaşlarını biraz geçmiş, yorgun görünmesine rağmen heyecanı ve inatçılığı yüzünden okunan adam; sonunda uzun zamandır kurduğu hayallerini gerçekleştirmiş görünüyor.

Ekilen dönümlerce tarlada yeşil yaprakların altında, gizli gizli büyüyen yumrular, hasat edilmiş ve işlenmek üzere getirildiği fabrika girişinde sıralarını beklemekteler.

Sırası gelenler ise çoktan içeri girip makinalarca kıyılmış, pişirilme sırasını beklerken; ilk gelenler ise çoktan beyaz toz olarak akmaya başlamışlar bile.

Orta yaşlarını biraz geçmiş adam; beraberinde iki büyük çuval içinde, önceden hazırlanmış zarif küçük keselere itinayla doldurulan beyaz tozları ile, Ankara yolculuğunu tamamlamış ve Millet Meclisi üyeleri, askeri ve sivil devlet büyüklerine bu kesecikleri sunmayı bitirmişti......

Milli renklerimizi taşıyan ( dışı beyaz ipekten, içinin astarı ise kırmızı satenden yapılmış) 400 gramlık zarif keseler.......

Bu kez de; Bu tatlı beyaz toz, her biri iki okka olan şık muhafazalarla, özel olarak hazırlatılmış zarif ve süslü sepetler içinde; heyecanlı orta yaşlı adam beraberinde yolculuğuna devam eder...

Mustafa Kemal Paşaya, İsmet Paşaya ve Millet Meclisi Başkanı Kazım Paşaya sunulmak üzere...

Orta yaşlarını biraz geçmiş adam NURİ ŞEKER, sonrasını şöyle anlatır:

“Büyük Gaziden aldığım randevuya, kravat vesair hazırlıklarımın ikmali yüzünden 15 dakika geç kalmıştık.

Beni Gazi Paşaya götürecek olan İktisat Vekili Rahmi Bey buna çok üzülmüştü.

Çankaya’daki köşke girdiğimiz zaman, Gazi Paşa intizarda imiş. Köşkün içinde dolaşıyormuş.

Bizim geldiğimizi görünce , yanımıza geldi.

Hoş geldiniz deyip hatır sorduktan sonra, bize sigara ikram etti.

Rahmi Bey Gazi’nin sigarasını yakmıştı.

Ben de Rahmi Beyin sigarasını yakmakla meşgulken, ağzımda bulunan kendi sigaramın da yandığını gördüm.

Ne mutlu bana idi ki, büyük Gazi de benim sigaramı yakmış bulunuyordu.

Ben bu mazhariyeti hayatımın sonuna kadar unutmadım ve unutmayacağım.”

Anlatmayı sürdürerek;

“Ziraatin muhtelif şubelerine dair yaptığımız konuşma iki saatten fazla bir zaman sürmüştü.

Gazi Paşa bu müddet zarfında hiç durmadan sigara içti. Biz de hemen hemen onu taklit etmiştik.

Fabrika hakkında yaptığımız konuşma sonunda bana kesme şeker yapmamı söyledi.

Ben de onun bize karşı gösterdiği bu kardeş samimiyetinden cesaret alıp, para olmadığından bahsederek ilave ettim:

- Metelik 108 e geçiyor Paşam. 250 bin lira olursa ancak kesme şeker istihsaline geçebiliriz, dedim.

Güldü...

Sonra mevzu gene zirai sahalara intikal etti.

-Artezyen kuyusu hangi vasıftaki arazilerde açılırsa neticede yüzde yüz muvaffak olunur?

-Dikilen ağaç fidanlarının kurumaması için neler yapmak lazımdır?

gibi çok ehemmiyet verdiği hususları sordu ve benden aldığı izahatı büyük bir dikkatle dinledi.

Orta yaşlı adam NURİ ŞEKER, Cumhuriyetin ilk şekerlerini Cumhuriyetin kurucusuna, GAZİ PAŞA’ya takdimini tamamlamış, gururla huzurdan ayrılır.

10.Kasım.2020     

   ***  "30. Yılında Türkiye Şeker Sanayii” eseri için Cumhuriyet aydını ve naif beyefendi, Turan Veldet büyüğümüzün hatırasına bir kez daha saygıyla.